چرا کارهایمان را به تعویق می اندازیم؟
چرا کارهایمان را عقب می اندازیم؟
زمانی که ما کار هایی را الویت می دهیم که ضرورت کمتری دارند
باعث می شود که از انجام دادن کارهای واجب عقب بمانیم.
گاهی اوقات ما کارهایمان را از فعالیت هایی شروع می کنیم که
رنج کمتری برامون داشته باشد.که به این نوع تعویق انداختن اهمال کاری می گویند
اهمال کاری چالشی است که همه ما حداقل یکبار با آن مواجه شدیم.
شدت اهمال کاری است که نشان می دهد ما بر اوضاع زندگی مان تسلط داریم یا خیر.
اگر موفق شویم حس رضایت وپیروزی داریم در غیر اینصورت احساس ضعف و آشوب ما را فرا می گیرد
مغز انسان دنبال پاداش های اسان وکوتاه مدته.برای همین وقتی ما برنامه بلند مدتی می ریزیم
مثل یاد گرفتن زبان یا کاهش وزن. مغز انسان دنبال راهی برای عقب انداختنش می باشد.
احتمالا این جمله از شنبه شروع می کنم زیاد به گوشتان خورده است. نمونه ای از همین اهمال کاری می باشد
کمالطلبی دلیل دیگری برای اهمال کاری
ما همیشه دوست داریم کار هایمان را به بهترین نحو ممکن انجام دهیم
بنابراین گاهی اوقات ان را به زمان دیگری موکول می کنیم که زمان کافی داشته باشیم
برای اینکه کارمان انجام دهیم.اما با مشغله هایی که داریم شاید هیچ وقت زمانش نرسد.
همین باعث می شود کار انجام نشود یا با کیفیت پایین انجام شود
عدم توانایی در کنترل خود دلیل دیگری برای اهمال کاری
همانطور که در بالا اشاره کردیم ما به صورت ذاتی دوست داریم اهدافی که لذت و پاداش های انی دارند تجربه کنیم
این عدم توانایی کنترل خودمان برای اهداف بلند مدت دلیل دیگر برای اهمال کاریست.
رویاپردازی و اهمال کاری
رویاپردازی باعث می شود حس خوب نسبت به اهدافمان داشته باشیم
ولی اگر یش ازحد شود دیگر زمانی برای انجام کارها و رسیدن بهشان نداریم.
رویا پردازی نباید ما را از واقع بینی درباره توانایی و شرایط مان غافل کند.
علت اهمال کاری چیست؟ چرا کارهایمان را عقب میاندازیم؟
تعلل ورزیدن در انجام کارها رفتار پیچیده ای است که می تواند
محصول ترکیبی از علت های مختلف باشد
در روانشناسی تحلیل های متفاوتی در مورد اهمال کاری گفته شده
_ کسانی که رویکرد روان تحلیلگری فروید را میپسندند،
معمولاً ریشه بسیاری از اهمالکاریها را اضطراب میدانند.
آنها بر این باورند که اگر برای انجام کاری اضطراب داشته باشید،
احتمالاً آن را عقب خواهید انداخت.
_ مستقل از رویکرد فرویدی، پژوهشهای بسیاری تأیید کردهاند که
«ترس از شکست» میتواند یکی از ریشههای به تعویق انداختن کارها باشد.
_ عدهای از روانشناسان هم معتقدند که فضای خانواده در دوران کودکی و
روشهای رفتاری و تربیتی والدین میتواند یکی از ریشههای اهمالکاری باشد.
به عنوان مثال، مادران و پدرانی که فرزندان خود را به شدت کنترل کرده و
باید و نبایدهای بسیاری برای آنها تعیین میکنند، یا انتظار دارند فرزندانشان کارها را
بیعیب و نقص انجام دهند، ممکن است فرزندان اهمالکار تربیت کنند.
فرزندانی که چون حس میکردهاند در تصمیمگیری برای انجام دادن یا ندادن کارها،
هیچ اختیاری ندارند، عقب انداختن را به عنوان روش عصیان و ابراز وجود برگزیدهاند.
یا تعریف استانداردهای بالا و کمالطلبی، آنها را به سمت اهمالکاری سوق داده است.
علاوه بر این، اگر والدین مدام به جای فرزندان خود تصمیم بگیرند، اولویتها را تعیین کرده و
روزها را زمانبندی کنند، طبیعتاً فرزندانشان در تصمیمگیری، برنامهریزی و
مدیریت زمان ضعیف خواهند بود و این ضعف میتواند به شکل اهمالکاری نمود پیدا کند.
انواع اهمال کاری
اهمال کاری انواع مختلفی دارد.
اهمال کاری اضطرابی
وقتی از خودمان توقع غیر واقع بینانه داریم و میخواهیم در زمان
بسیار کوتاه کار های زیادی انجام دهیم دچار اضطراب و نگرانی می شویم
اهمال کاری تفریحگونه
گاهی اوقات هر کاری را انجام می دهیم الی کاری که باید سریعا انجام بدهیم.
مثلا کار غیر ضروری چک کردن فضای اینستاگرام را به نوشتن پروزه ترجیح می دهیم
اهمال کاری دقیقه ۹۰
دقیقه 90 از معروف ترین اهمال کاری است که همه ی ماها یکبار انجامش دادیم.
اهمال کاری عمومی
این نوع اهمال کاری دیگ در وجودتان رخنه کرده و عادت در همه کار هایمان شده است.
ترک این نوع اهمال کاری بسیار سخت است.
دیدگاهتان را بنویسید